İşletmeler farklı zamanlarda hammadde alışı gerçekleştirirler ve bu hammaddelerin fiyatları farklı farklıdır. Bundan dolayı bu farklı hammaddeler birbirine karıştırılmaması için değişik değerleme yöntemleri geliştirilmiştir. İşletmeler bu yöntemlerden kendi bünyelerine uygun olanını seçerek kullanmakta serbesttirler. En çok kullanılan yöntemler Gerçek Maliyet Yöntemi, İlk Giren İlk Çıkar Yöntemi (FİFO), Son Giren İlk Çıkar (LİFO) ve Ortalama Değer Yöntemi dir.
Gerçek Maliyet Yöntemi
Farklı farklı tarihlerde alınan hammaddeler fiyatlarına göre depolarda ayrı yerlerde muhafaza edilirler. Bu hammaddeler üretime gönderilirken hangi hammaddeden alındıysa onun ambara giriş fiyatı ile değerlenir. Bu yöntem uygulama da pek pratiklik sağlamaz ve ürün sayısının çok çeşitli olduğu işletmeler için bir angaryadır. Bu yüzden çok fazla tercih edilmez.
FİFO (İlk Giren İlk Çıkar) Yöntemi
Hammaddelerin işletmelerce alındığı tarih sırasıyla üretime verildiği yöntemdir. Ambara ilk giren hammadde üretime ilk gönderilecek hammaddedir. Tarihsel olarak önce olan partideki hammaddeler bitmeden bir diğer partiden sevk yapılmaz. Bu yöntem daha çok zamanla değeri düşme ihtimali olan ürünler için kullanılmaktadır.
LİFO (Son Giren İlk Çıkar) Yöntemi
Hammaddelerin işletmelerce alındığı tarih sırasıyla sondan başa üretime verildiği yöntemdir. Ambara son giren hammadde üretime ilk gönderilecek hammaddedir. Tarihsel olarak en son olan partideki hammaddeler bitmeden bir diğer partiden sevk yapılmaz.
Ortalama Maliyet Yöntemi
İşletme eğer ambarına giren tüm ürünlerin farklı fiyatlarını toplayıp bunlar için ortalama bir değer belirliyorsa ve üretime bu şekilde sevk ediliyorsa Ortalama Maliyet Yöntemini kullanıyor demektir. İşletmelerce en çok tercih edilen yöntemdir.
